Το πιο αγαπημένο από τα πολεμικά κόμικ.Κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτέμβρίου του 1969, από τις εκδόσεις ΓΚΡΕΚΑ (Ν. Πάγκαλος).
230 τεύχη σε μηνιαία βάση, ασπρόμαυρο σε 132 σελίδες, 8 δρχ. Οι ιστορίες αυτοτελείς, βρετανικής προεύλευσης.
Η ίδια εταιρεία εξέδιδε και το εβδομαδιαίο ΔΡΑΣΙΣ.
230 τεύχη σε μηνιαία βάση, ασπρόμαυρο σε 132 σελίδες, 8 δρχ. Οι ιστορίες αυτοτελείς, βρετανικής προεύλευσης.
Η ίδια εταιρεία εξέδιδε και το εβδομαδιαίο ΔΡΑΣΙΣ.
Πολλοί από εμάς διάβαζαν επίσης τα πολεμικά κόμικ του ΔΡΑΓΟΥΝΗ.
Τανκς, Εφοδος, Πόλεμος, Κράνος ήταν πολυ δημοφιλή και άντεξαν μέσα στο χρόνο. Μάλιστα ακόμη βρίσκονται σε τόμους στα περίπτερα. Νομίζω όμως πως η Μάχη αλλά και η Δράσις ήταν πιο καλόγουστα.
Η Μάχη δεν είχε σταθερή παρουσία στα περίπτερα ανά μήνα αλλά στα πρώτα χρόνια κυκλοφορούσε ..όποτε ήθελε. Μάλιστα από το 39 στο 40 τεύχος πέρασαν 6 μήνες. Μετά τα 2 χρόνια υπήρξε μια σχετική σταθερότητα.
Τανκς, Εφοδος, Πόλεμος, Κράνος ήταν πολυ δημοφιλή και άντεξαν μέσα στο χρόνο. Μάλιστα ακόμη βρίσκονται σε τόμους στα περίπτερα. Νομίζω όμως πως η Μάχη αλλά και η Δράσις ήταν πιο καλόγουστα.
Η Μάχη δεν είχε σταθερή παρουσία στα περίπτερα ανά μήνα αλλά στα πρώτα χρόνια κυκλοφορούσε ..όποτε ήθελε. Μάλιστα από το 39 στο 40 τεύχος πέρασαν 6 μήνες. Μετά τα 2 χρόνια υπήρξε μια σχετική σταθερότητα.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την προεύλευση των ιστοριών. Πρόκειται βέβαια για Βρετανικές ιστορίες, αφού εκείνη την εποχή τα ανάλογα περιοδικά έκαναν θραυση στο νησί.
Battle, Commando, Air Ace, War, Combat, Warlord, Frontline, War at Sea ήταν τα πιο γνωστά. Εχω την εντύπωση ότι τουλάχιστον στην αρχή, οι ιστορίες της Μάχης προερχόνταν από το Frontline της Fleetway. Το τεύχος 26 που βλέπετε παραπάνω είναι το νο 1 της Μάχης, ενώ το τεύχος 4 είναι το νο5 εξώφυλλο της Μάχης. Είχαν μάλιστα και τα δύο 132 σελίδες.
Battle, Commando, Air Ace, War, Combat, Warlord, Frontline, War at Sea ήταν τα πιο γνωστά. Εχω την εντύπωση ότι τουλάχιστον στην αρχή, οι ιστορίες της Μάχης προερχόνταν από το Frontline της Fleetway. Το τεύχος 26 που βλέπετε παραπάνω είναι το νο 1 της Μάχης, ενώ το τεύχος 4 είναι το νο5 εξώφυλλο της Μάχης. Είχαν μάλιστα και τα δύο 132 σελίδες.
Οπως βλέπετε και από εξώφυλλα πάνω και κάτω τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος αυτων προέρχονταν από το εξαιρετικό Commando. Ενα περιοδικό θρύλος που κυκλοφορεί από το 1961 και συνεχίζει μέχρι σήμερα με το τεύχος 4.330. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν οι ιστορίες της Μάχης ήταν και απο εκεί. Ισως κάποιος φίλος μπορεί να το πιστοποιήσει και να δώσει φως στην προεύλεση των ιστοριών. Πιθανόν να εμπλέκεται και 3ο περιοδικό.
Ζούμε σε μια εποχή που λείπει το συναισθηματικό δέσιμο με το περιοδικό. Λείπει αυτή η χαρά που είχαν οι προηγούμενες γενιές που λαχταρούσαν πραγματικά όταν πήγαιναν στο περίπτερο για να πάρουν το ολιγοσέλιδο, χάρτινο περιοδικό. Τα περιοδικά είναι πολυτελή, πολύχρωμα, πολυσέλιδα, αλλά η επιρροή τους στον πελάτη-αγοραστή και όχι στο αναγνώστη-φίλο κρατάει όσο ένα ξεφύλλισμα. Μερικά βιαστικά λεπτά. Η δική μας γενιά ήταν τυχερή, τουλαχιστον σε αυτό.
Το τελευταίο τεύχος ενός θρυλικού περιοδικού. Ωραίες εποχές.Καλό διάβασμα σε όσους έχουν κάποια τεύχη. Με λίγη τύχη ακόμη και σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα τεύχη. Οχι τόσα όσο στα άλλα πολεμικά αλλά υπάρχουν.
Πηγές :
Greekcomics, Fleetway Frontline και πολλά βρετανικά σάιτ.
Για ακόμη μια φορά θα το πω: Οφείλουμε τεράστιο σεβασμό στον Hunter, που με τις εμπεριστατωμένες του παρουσιάσεις, κρατάει ζωντανό το blog μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧίλια μπράβο φίλε μας και να συνεχίσεις έτσι!
Για τα περιοδικά αυτά τώρα, που δυστυχώς προσωπικά έχω κρατήσει μόνο ένα από κάθε τίτλο, οι αναμνήσεις πολλές.
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας την πλέον αμυδρή: Θυμάμαι δυο χαρακτηριστικές ιστορίες, άραγε είχαν δημοσιευτεί στη "Μάχη" ή σε κάποιο άλλο έντυπο;
Η πρώτη είχε να κάνει με θαλάσσια περιπέτεια (θυμάμαι ένα τεράστιο σαλάχι) και διαδραματίζονταν μάλλον σε χώρα της λατινικής Αμερικής, λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο. Ο πρωταγωνιστής κάποια στιγμή αποκάλυψε
το στήθος του, όπου οι ναζί του είχαν χαράξει με ξιφολόγχη τη σβάστικα! Ακόμη θυμάμαι δυο ονόματα χαρακτήρων της ιστορίας, τους Ρίχτλιγκερ και Ροντρίγκεζ.
Η δεύτερη ήταν η ιστορία τριών φίλων, αμερικανών στρατιωτών που πολέμησαν στο Β' Π.Π. Οι δυο από αυτούς βοήθησαν τον τρίτο, έναν άπειρο νεαρό, να ξεπεράσει το φόβο του και να πάρει το βάπτισμα του πυρός.
Στη συνέχεια, αυτός μετατράπηκε σε πολεμική μηχανή και μετά το πέρας του πολέμου, έγινε ένας διαβόητος γκάγκστερ του μεσοπολέμου στις ΗΠΑ. Οι πρώην φίλοι του με πικρία διαπίστωσαν πως "βοηθήσαμε να δημιουργηθεί ένα τέρας".
Μάλιστα, ο ένας από αυτούς, όντας αστυνομικός, θα έχει το θλιβερό καθήκον να τον αντιμετωπίσει...
Η συνέχεια επί της οθόνης (της νοσταλγίας μας)...
Ομολογω οτι το ειχα αγορασει το περιοδικο αλλα δεν θυμαμαι και παρα πολλα. Θυμαμαι μονο ατελειωτο ηρωισμο αλλα και τα αποτελεσματα της βιας του πολεμου. Ισως για αυτο να μην εγινα φανατικος των περιοδικων αυτων. Οπως τονισε ο Νικος, αυτα τα περιοδικα αποτελουν κομματι των παιδικων μας αναμνησεων, ειτε αναρτημενα στα περιπτερα είτε διαφημιζομενα σε οπισθοφυλλα αλλων τευχων, οπου με τα εντυπωσιακα τους εξωφυλλα, βοηθαγαν την φαντασια μας να καλπαζει σε κοσμους ονειρεμενους και παραμυθενιους. Σε κοσμους που τα σημερινα παιδια εχουν την ατυχια να τους απαγορευσουν να ονειρευονται. Τα εχουν προγραμματιστει να μην εχουν συναισθημα, ηθος, πατριωτισμο, ονειρα. Η νεα εποχη τελικα καταφερε να μας επιβληθει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαπιστώσεις είναι κοινές φίλοι μου. Και όσον αφορά τις εμπεριστατωμένες παρουσιάσεις του φίλου Hunter, αλλά και όσον αφορά την διαφορετικότητα των εποχών. Κάποτε, το λεγόμενο "χάσμα γενεών", αφορούσε κυρίως τους παππούδες και τα εγγόνια τους. Πλέον, με την ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας (που αποξενώνει τους ανθρώπους και δεν τους αφήνει να νιώσουν την χαρά από την ανάγνωση τέτοιων περιοδικών), το "χάσμα γενεών" αφορά γονείς και παιδιά! Και μάλιστα γονείς μικρούς σε ηλικία! Και αυτό είναι το τραγικό της όλης υπόθεσης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που σε αυτό το blog υπάρχουν τόσα άτομα γνώστες της ιστορίας των ελληνικών κόμικς και όχι μόνο, αλλά και άτομα που τους αρέσει να ψάχνουν την ιστορία-προέλευση του κάθε χάρτινου ήρωα ή του κάθε τίτλου κόμικ γενικότερα. Και έτσι μαθαίνω και εγώ επιπλέον πράγματα. Hunter, aNwDyNos, Mycomics.gr (σου έγραψα Κώστα ένα σχόλιο στην παρουσίαση του Johnny Red 27-8-2010 και σε ευχαριστώ) κ.ά. συνεχίστε έτσι. Πολύ μου αρέσουν τα πολεμικά περιοδικά. Έτσι τον τελευταίο χρόνο αγόρασα αρκετά από το διαδίκτυο. Αφού αυτά που βρίσκει κανείς στα παλαιοβιβλιοπωλεία είναι αρκετά ταλαιπωρημένα....!
ΑπάντησηΔιαγραφήEγώ δεν εχω να προσθέσω κατι άλλο,το μονο πού
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πω ειναι ότι εχω εντυπωσιασθεί απο τις γνώσεις
τού συμπατριωτη μου.
Νίκο Πίκουλα συνγχαρητηρια καί απο εμένα.
Τα Δράσις και Μάχη ηταν σαφώς ανώτερα των υπολοίπων. Τα σενάρια ηταν πιο περίπλοκα ενώ υπήρχαν βαθύτεροι χαρακτήρες και πιο πρωτότυπα σενάρια. Κ τόσα υπέροχα εξώφυλλα...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τελευταία 2 χρόνια έχω αρχίσει να ανακαλύπτω ξανα τη μαγεία των 2 αυτών περιοδικών...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να κυκλοφορήσουν ξανά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή